© Rootsville.eu

Nikara (US)
tiltle: The Queen Of Kings County
music: Jazz
release date: october 18, 2024
label: Switch Hit Records
promotion: Lydia Liebman Promotions
info artist:
Nikara Warren

© Rootsville 2024


Om de gevarieerde en gedetailleerde sonische paletten op dit album te bereiken, rekruteerde Warren een breed scala aan topmuzikanten. The Queen of Kings County bevat de bijdragen van: Nikara Warren (vibrafoon, zang, synthesizers), Craig Hill (tenorsaxofoon), Alonzo Demetrius (trompet), Hailey Niswanger (basklarinet, klarinet, saxofoons, fluit), Corey Sanchez (elektrische en akoestische gitaren), Axel Tosca (piano, keyboards, rhodes, orgel, synthesizers), Parker McAllister (elektrische bas) en David Frazier Jr. (drums, SPD). Het album bevat ook speciale gasten Kenny Barron (piano), Tamir Shmerling (bas) en EJ Strickland (drums) op het eerder genoemde "Stratford Penthouse".

Met The Queen of Kings County schetst Warren niet alleen een beeld van een stad, maar ook van de diepte van de onderlinge verbondenheid die een stad kan creëren tussen haar en haar inwoners. "Terwijl u luistert naar The Queen of Kings County, nodig ik u uit om de hartslag van Brooklyn te voelen: de creativiteit, de trots, de schoonheid en de vastberadenheid", zegt Warren. "Laat de muziek een herinnering zijn aan de kracht van kunst in onze strijd voor rechtvaardigheid, en een viering van de onbreekbare geest van New York City."

De songselectie van het album is een meesterlijke tentoonstelling die de nuances van het hart en de ziel van Brooklyn illustreert. Het album opent met Warrens arrangement van Marvin Gaye's "Inner City Blues" en de oorsprong ervan is een aangrijpende oproep die de toon zet - zowel thematisch als muzikaal - voor wat komen gaat. "Eastern Parkway" is een van Warrens originele composities. Het stuk is gewijd aan het Caribische erfgoed van Brooklyn en ontleent zijn titel aan de jaarlijkse carnavalsparade op Labor Day die plaatsvindt op Eastern Parkway, met muziek, dans en eten uit verschillende Caribische landen. "Mijn vader heeft een Trinidadiaanse achtergrond", zegt Warren, "en toen ik opgroeide in Brooklyn, waren dancehall, soca en calypso onderdeel van de soundtrack voor het leven." Een andere stemming, "Stratford Penthouse" is een ode aan haar ouderlijk huis op Stratford Road. Met haar grootvader, jazzlegende Kenny Barron, beschrijft dit stuk de vreugde van Warrens jeugd op de 3e verdieping van Barrons huis, dat voor haar voelde als een penthouse van grenzeloze creativiteit, veiligheid en rust.

"Solar Plexus" is geïnspireerd door de housemuziekscene in NYC in de jaren 80 en is een vrolijke knipoog naar Warrens moeder, van wie ze deze muziek leerde kennen. Het laatste nummer op het album is Warrens arrangement van Nina Simones uitvoering van "Don't Let Me Be Misunderstood". Warren gebruikt dit stuk om haar ervaringen als zwarte vrouw te belichamen die vele kanten van een grote stad ervaart. "Ik heb vaak het gevoel gehad dat mijn aanwezigheid niet welkom was, of dat ik niet helemaal werd begrepen", zegt Warren. "Dit nummer gaat over emotioneel verkeerd begrepen worden na minder dan ideaal gedrag, dat kan komen door trauma - reacties die kunnen komen door te leven op een plek waar je constant op je veiligheid moet letten."